Espero bezala, Veneziako logela kaskarra da oso. Viktor izeneko morroi batekin konpartitu behar dut, eta hau ez dago batere konforme “hotelaren” funtzionamenduarekin: gela uzten den bakoitzean giltza utzi behar da; berandu bezala goizeko ordubatetan itzuli behar da; ez dago hozkailurik bere esne botila gordetzeko, eta beraz zerealak eta esnea erosteaz damu da.
Kalean jende andana dago, beti bezala. Noizbehinka mozorratutako jendea ikusten da, batez ere San Marco plazan. Baina kutreak ere badaude: Edurne Zuri, Batman…
Bazkaria pizza zati bat izan da, eta afaria beste pizza bat, erraldoia. Tokiak nahiko arrakasta zuen prezioei ezker, baina zerbitzua ere kobratzen zuten, amaieran ikusi dudanez.
Bihar Murano eta Buranora joango naiz goizean, eta arratsaldean San Marcora joango naiz berriro. Inork hemengo zerbait nahi baldin badu, esan dezala eta ahal dudana egingo dut.
Utzi erantzuna