Autoa Cadaqués-eko aparkalekuan utzita Cap de Creuserako bideari ekin diogu. Berandu ez bazen ere gogor berotzen zuen eguzkiak eta herri turistikoaren hondartzak goiz bete dira jendez.
Guk ordea, kontrako ibilbidea egin dugu: herritik kanporuntz joan gara, Dalíren etxetik pasatuz, amaierako itsasargiaren bila.
Bidearen ohar guztiak inprimatuta, eskuan eramateagatik, eta hamaika aldiz irakurri izanagatik, galdu egin gara bidegurutze batean eta pare bat ordutan egiteko asmoa genuen 7,5 kilometroko ibilbidea luzatuz joan da. Beroak (33 graduren bueltan) ez du lagundu eta jota iritsi gara amaierara.
Bazkaria bi Coca-Cola izan dira taberna barrukaldean, haizemailearen azpiko mahaian.
Errepidetik itzultzea erabaki dugu orduan, oinezko ibilbideak zeharkatzen dituen hamaika kaletako batean bainu bat hartzeari uko eginez.
Buelta ez da hain luzea izan, denbora gutxiago behar izan dugu eta autoa hartu baino lehen beste Coca-Cola bat edan dugu.
Figueres en berriro, dutxa hartu, deskantsatu eta afaltzeko toki baten bila joan gara. Baita aurkitu ere! Atzoko egunaren ondoren nik behintzat horrelako zerbait behar nuen, bidaia gogor samarra egin baizitzaidan.
700 Km inguru, zazpi bat ordu errepidean, gpsari so, eta bazkaltzeko onik egin ez zidan pizza bat janda. Hotelera iristerakoan deskantsatzen saiatu banintzen ere, bazkariko pizzak hor zirauen eta ezer ez afaldu gabe oheratu nintzen, gaixo.
Utzi erantzuna