Aurrekoetan bezala, eguna goizeko zazpietan hasi da. Dutxa hartu, gosaldu, eta bederatzietan tren geltokian geunden, Utrecht-erako trena noiz iritsiko zain.
Bidaia luzea ez bada ere, hamaika gairi buruz hitz egin dugu eta hor jakin dugu Josebak argitxo batzuk ikusten dituela —ikusi behar ez dituenean—. Zenbat eta gehiago jakin, orduan eta larriagoa iruditu zaigu.
Utrecht-era iritsitakoan ezagun batekin hitz egitea lortu dugu eta medikuarenera joan gintezen aholkatu digu. Lehenbailehen.
Hala ere herriko kale bizi eta atseginak ikusi ditugu eta gutako batzuk dorrera ere igo dira.
Alde zaharra Amsterdam baino gehiago gustatu zait, ziurrenik askoz jende gutxiago zegoelako.
Euria zetorrela uste izan dugunean greziar jatetxe batera sartu gara zer edo zer jatera. Janaria txarra izan ez bada ere, zaporea mingotsa izan da, Josebaren ikusmenaren egoeraren larritasuna areagotu delako.
Aseguroarekin hitz egin eta arratsalde-gauerako mediku baten bista hitzartu dugu. Amsterdamera itzuli gara ahal bezain laster, Josebari atseden hartzea eta ahalegin fisikorik ez egitea gomendatu diotelako.
Bera hoteleko gelan geratu da gainontzekook Loreen Merkatua eta Auzo Gorria ikusten genituen bitartean.
Afaria hoteletik gertu izan da gaurkoan ere, Rembrandt plazan hain zuzen ere. Medikuak bisita egin dio Josebari baina ezin izan du deus argitu: bihar goizean deitu eta espezialistarekin txanda hartuko dio.
Azkenean —eta abisu horian egon arren ekaitz, euri eta txingorragatik— ez du horrelakorik egin. Bihar ere abisu horia egongo da baina uste dut biharkoan eurirako jantziak hotelean utziko ditudala.
