Kategoria: Norvegia (2015)

  • Bergen

    Lehenengo gauza: turismo bulegora joan txartelak aldatzera. Orduan azaldu ziguten txarteletan jartzen duen data ez dela zein egunetan erabili daitekeen (Oslo bertan erabilitakoak bezala), baizik eta iraungitze data. Joe, ez dago asmatzerik!

    Tranbia hartu eta Fantoft-eko Erdi Aroko egurrezko eliza bisitatu genuen hasieran, eta ondoren Bergen erdialdera itzuli ginen, bertatik sortzen baita Fløibanen-era doan funikularra. Hiria goitik ikusi ahal da eta toki egokia izan daiteke argazkiren bat egiteko, baina hain altu egonda litekeena da lainoek gehiegi ikusten ez uztea.

    Handik hamaika ibilbide hasten dira, eta zailtasunaren arabera ordenatuta datozen liburuxka batetik aukeratu dezakezu gehien moldatzen zaizuna. Nahiko errezak dirudite guztiek, guk 5 kilometroko ibilbide bat egin genuen ordubete t’erdian, liburuxkan 3 ordu zehaztuta zetorren arren.

    Fløibanenera itzulita, oinez jaitsi ginen, gida-liburuetan gomendatzen dutena jarraituz. Bi bide daude, ordea, eta jaitsi ahala beste desbiderapen batzuk agertzen dira, bide egokia zein den asmatzea zailduz.

    Gauean hoteletik gertu dagoen beste jatetxe batean afaldu genuen, veganoa. Hanburgesak gozo zeuden, baina glutenik gabeko txokolatezko tarta ezinezkoa zen jatea.

    Atzokoan paseoan ibili ginen goizean portuko kaleetan zehar, eta arratsaldean fiordo bat(zuk) ikusteko ontzia hartu genuen. Barruan leihoak zikin, eta kanpoan ezin argazkirik egin, haizeak larregi mugitzen gintuelako.

    Behintzak ez zuen euririk egin, baina Bargenen udazkeneko giroa ari du egiten: haizea zakar dabil eta termometroa ez da 15 gradura iristen.

    Eguna amaitzeko, beti bezala, jatetxe italiar batera joan ginen. Janari kopurua handia izan zen, eta onena sagar tarta epela. Eta handik ohera, goiz jaiki behar ginelako hurrengo egunean. Goizeko seietan hain zuzen ere.

    Zergatik? Zortzietan beste ontzi bat hartu behar genuelako beste fiordoren bat ikusteko. Itsasontzi honek Skjerjehamn izeneko uhartera eraman gintuen. Ferryak utzi eta beste batek jaso bitartean, ingurua bisita daiteke baina ezin da miraririk egin 40 minututan. Onena bizikleta hartu eta eguna bertan pasatzea litzateke. Irlak eta fiordoak ikusi nahi dituenak badu txartel berezi bat, nahi beste ontzi hartu ahal izateko.

    Arratsaldean beste bueltaren bat eman genuen eta, oraingoan ere, afaldu eta ohera, larunbateko goizeko lauretan aireportura joan beharko dugulako.

  • Oslotik Bergenera

    Erdizka elurtutako mendiak Oslotik Bergenerako bidean, udako egun lainotu batean.

    Astelehenean Oslon zehar ibili ginen. Egin beharrekoen zerrendatik lehenengo egunean kendu genituen zeregin asko, eta ibai ertzetik gora joan ginen Grünerløkka auzoraino. Modan dagoen auzo horietako zela irakurria genuen, denda txiki eta hipsterrak egongo zirela pentsatu genuen, baina espero baino auzo motelagoa zen. Egia esan Osloko erdigunea kenduta, oso giro txikia ikusten da inguruan. Tren geltoki inguruan ere ez dago Europako beste hiriburuek duten mugimendua, oso lasaia da.

    Porturuntz jo genuen orduan, inguruan bazkaldu eta, euria egiten hasi zuenez, hotelera itzuli eta bertan eman genuen arratsaldea. Afaltzeko ogia erosi eta bokatak egin genituen.

    Asteartean trena hartu genuen eta Bergen herrira abiatu ginen. Oslo eguzkitan utzi eta gutxira, inguruak elurrez estalita zeuden. Tenperatura ere nabarmen jaitsi zen, 7 gradutaraino. Bidaia luze samarra izan zen, lokomotora hondatu omen zelako eta azkenean ordubete beranduago iritsi ginen. Luze ere wifirik ez izateagatik.

    Bergeneko etxe koloretsu batzuk.

    Bergen Oslo baino herri txikiagoa da, baina Oslon ikusi genuen baino askoz jende gehiago dauka. Maletak hartu eta tren geltokitik hotelera joan ginen, 20 bat minutuz maldan gora. Hotela Oslokoa baino hobea da, hemen behintzat gela egunero garbitzen dute. Hala ere komuneko ateak ez du guztiz ixten eta zarata handia egiten du. Minibarra bete dugu dagoeneko ur botilez, baina honek ere ez du armairurik arropa inon uzteko.

    Maletak utzi bezain azkar turismo bulegora joan eta pare bat bidaia hartu genituen itsasontziz egiteko, bata ostegunean eta bestea ostiralean. Horrez gain Bergen Card izeneko txartelak ere erosi genituen, garraioa doakoa delako eta deskonturen bat dagoelako funikularrean. Asteazken eta ostegunerako nahi genituen txartelok.

    Turismo bulegoan bukatuta, portuaren alde batean dauden egurrezko etxe bitxiak ikustera joan ginen, egun gehienak denda bilakatutakoak.

    Gauean, afaltzeko, hoteletik gertu dagoen jatetxe batean sartu ginen. Ez genuen espero baina jatetxea jendez lepo zegoen eta sotora eraman gintuzten. Bertan dastatu genituen arkumea eta txahala, eta postrea ere berezia izan zen.

    Oheratzear ginela, Bergen Card-ek 9 eta 10 esaten zutela konturatu ginen, ostegun eta ostiral hurrenez hurren. Goiz jaiki beharko ginen beste behin turismo bulegora joan eta lehen bait lehen txartelak aldatzeko.

  • Norsk Folkemuseum, Framuseet, eta Vigelandsparken

    Egurrezko eta buztinezko marradun eraikin bat Osloko museo etnografikoan.
    Norsk Folkemuseum

    Eguna trakets hasi dugu: batetik, gosaltzeko toki baten bila ibili gara, baina igandea zenez ez zegoen ezer irekita Serbucksaz gain; bestetik, turismo bulegora joan gara. Hirugarrenak ginen eta gure txanda iritsi denean langileak erabaki du zenbagailua martxan jartzea eta tiketa eskatzea. Guk ez geneukan tiketik, aurreko biek bezala, eta atzera bota gaitu. Zikin aritu da. Googleko balorazio webgunean bere jarreraren berri izango dute.

    Oslo Pass delakoa erosi dugu turismo bulegoan eta porturantz abiatu gara. Pase honek garraioak eta museoak ditu barne eta beraz ez da gehiago ordaindu behar horiek erabili edo bisitatzeagatik. Ferria hartuta Norsk Folkemuseumera joan gara. Herri baten neurria duen parke tematikoa da, eta Norvegiako bizitza azaltzen du mendeetan zehar biztanleen etxe eta eraikuntzen bidez: XVIII. mendeko eliza, XIX. mendeko eskola, 1950eko hamarkadako baserria…

    Interesgarria izan da oso eta are gehiago gustatu zaigu jende gutxi egoteagatik. Guztia ikusi barik, ferrira itzuli gara eta Fram ontziaren museora eraman gaitu. Fram Amudsen esploratzaile norvegiarraren itsasontzia izan zen eta berarekin heldu zen Hego Polora. Amudsen izan zen lehena, Scott eta Shackleton britaniarren espedizioak baino lehen iritsita.

    Norvegiako hiriburuan berriro, Akershus gaztelu eta museoa ikusteko asmoz. Oslo Pass delakoek 24 ordu irauten dute (guk hartutakoek) eta ezin genuen hurrengo egunerako utzi. Arratsaldeko lauetan ixten zutenez, bertatik gertu bazkaltzea erabaki dugu, gazteluaren maldan dagoen jatetxean hain zuzen ere. Fish&chips, entsalada eta muskuiluak. Azken hauek ospe handikoak dira eta amak baieztatu du. Muskuiluak agian bai, baina ardoa botila batetik bestera pasatzen ikusi ditugu. Izan ere hemen alkoholak zerga altua dauka eta askok ardoa kopaka eskatuz, “ipurdi” asko izango dituzte soberan tabernek.

    Osloko opera.

    Arratsaldean gaztelua bisitatu dugu eta ondoren operaren eraikuntzara igo gara. Beroa jasangaitza izan da eta hotelera itzuli gara apur bat deskantzatseko asmoz. Eguna amaitzeko eskultura lizunen parkera (Vigelandsparken) joan gara  tranbiaz eta oinez bueltatu gara erdira. Tren geltokian bokata batzuk erosi eta hoteleko gelan afaldu dugu, telebistan Greziako erreferenduma jarraitzen genuela.

    Hotelari buruz, low cost dela esango dut. Gela garbitzea nahi baduzu, errezepzioan eskatu behar duzu eta zehaztu gabeko kopuru bat ordaindu. Gosaria ere kanpoan bilatu behar izan dugu, hotelak eskaini ere ez duelako egiten.

    Biharko euria iragarri dute.

  • BIO – OSL

    Norvegiako errege-erreginen jauregia Oslon, udako egun eguzkitsu batean.

    Iritsi gara. Hiru ordu airean Boing 737-800 batean eman ondoren, azkenean Oslora iritsi gara. Bitxia da Bilbotik Oslora zoazela Londres ordubetera egotea, baina Bilbotik Londresera bazoaz, ia bi ordu behar izatea. Portzierto, hau izan da nik egin dudan lehen bidaia wifia duen hegazkin batean. Zortzi telesail aukeran doan, eta nahiko pelikula aukeran, ordainpekoak horiek: 5€.

    Tren motela hartu dugu (20 minutu baino gutxiago, 90NOK) eta Oslo Sentrumera iritsi gara. Hotela geltokitik oso gertu dago, pare bat minututara. Moderno itxurakoa da, check-in delakoa norberak egiteko tabletak daude. Giltzek NFC darabilte baina gelak oinarrizkoak dira zinez, Pilik aurreratu zigun bezala. Ez dago armairurik, pertxak eskegitzeko iltze bakar bat, eta komunean apal ziztrin bat. Hori bai, entxufez josia dago gela eta telebistaren HDMI eta USB portuak erabilgai daude.

    Arratsaldean errege-erreginaren jauregia bisitatzera joan gara. Inguruan duen parketik buelta bat eman, portua bisitatu eta azkenean afaltzea erabaki dugu. Gida batean gomendatutako jatetxe batera joan gara, eliza atzekaldean, baina kosta zaigu tokia aurkitzea. Uda denez, barruko jantokia itxita dago eta kanpoan afaldu egiten da. Argi arazorik ez, hemen beti baitago argi apurren bat, eta hotz izanez gero, aulkietan badaude zikin itxurako manta batzuk bezeroen esku.

    Estalpe bat, leihoetan kristal eta guzti, Norvegiako errege-erreginen jauregiaren inguruetan, zuhaitz artean.

    Kola freskagarririk ez, garagardo rubiarik ez, laranja zaporeko freskagarririk ez, ur mineralik ezta ere… baina nekatuta geunden. Makailua eta pizza jan dugu, izozkia eta tiramisua amaitzeko. Tren geltokira itzuli gara, supermerkatuan ura erosi eta hotelera lo egitera.

    Oslok herri zabal baina txiki baten itxura du: eraikuntzak bajuak dira, apenas dago trafikorik, eta dagoena autobusak eta tranbiak dira. Lasaia eta atsegina. Harrigarria da hala ere ikusi dugun eskale kopurua, 15en bat.

    Bihar museoen irlara joango gara. Nik Fram itsasontziaren museoa ikusi nahi dut, Amundsen polora eraman zuen itsasontzia hain zuzen ere. Arratsaldean, agian, Ibsen idazlearen taberna gogokoenera joango gara, aurkitzen badugu.