Ez, ez nintzen garaiz iritsi. Hegazkina ordurako irten izan balitz, bai. Baina trenak alde egin zidan eta aireportuko tren geltokiko aulki hotzetan eseri naiz, zer egin ez nekiela.
Eskale batek ticketen makinaren atzean lotan zegoen beste bati desodorantea kentzen ikusi dut, eta poliziak errieta egiten. Entretenimendua bermatuta zegoen, baina hotz handiegia egiten zuenez, aireportura sartu naiz.
Mostradore guztiak itxita zeuden, eta hogei bat pertsona erdi lotan, esku batekin maletari heltzen ziotela. Nekatu egin naiz lurrean eserita egoteaz eta hegaldien iritsiera gunean eman ditut azkenengo lau orduak. Hor ere hotz.
Azkenean, billete berri bat erosita, 5:51ko trena hartu dut eta arazorik gabe iritsi naiz Liverpoolera, goizeko zazpiak pasata.
Hotelean hasierako arazoa konponduta (emakume baten gelako giltza eman didate), dutxatu eta oheratu naiz.
Apur bat lo egin eta gero (ez asko, gela igogailuen parean dagoelako), EATera joan naiz, hogeita lau ordu baino gehiago baineramatzan otordu berorik gabe, eta jakin banekien hemen bokata beroak zituztela.
Dendaren bat ikusi dut gero, ura eta galletak erosi, behar nituen kamisetak, eta hotelera itzuli naiz deskantsatzera.
Handik gutxira Shaun etorri da eta ibaiertzera eraman nau. Ez dut piperrik ere ikusi, laurak baino lehenago iluntzen duelako, baina tira. Bihar itzuli beharko naiz.
Lasagna bat afaltzen ari naiz orain eta berehala oheratuko naiz gaur. Hiri honetan hamabi ordu inguru baino ez daramatzadan arren, urteak bailira sentitzen dut.
Utzi erantzuna